Voor degenen die denken: "wat moet ik met al die computers? Ik ben geen computermens!": welkom bij de club! Toen ik 19 was, kreeg ik mijn eerste laptop met brailleleesregel (of brailleregel) in bruikleen. Dat kwam alleen maar doordat mijn begeleidster vanuit het blindeninstituut (waar ik toen al zeven jaar niet meer op school zat) vond dat ik tijdens mijn studie een computer nodig had - en ze had gelijk. In die tijd dacht ik nog dat als je op de verkeerde knop drukte (de "ontplofknop") alle gegevens in de computer, en misschien ook de computer zelf, zouden verdwijnen. Een paar vrienden stelden me gerust en leerden me met de computer omgaan. Vijf jaar later gaf mijn vader me voor mijn verjaardag een modem en al snel werd e-mail mijn grote hobby. Drie jaar daarna leerde ik met internet en Windows werken.
Eigenlijk heb ik me heel lang niet zo verdiept in alle bestaande hulpmiddelen. Ik kwam "toevallig", door anderen, aan mijn hulpmiddelen en bleef trouw aan Tieman (nu heet dat Optelec), het bedrijf waar mijn eerste laptop vandaan kwam. Verder dan dat bedrijf keek ik niet - tot in 2001. Toen kwam ik de BrailleNote tegen (meer daarover in BrailleNote (GPS) en ik: hoe het begon). Het begon tot me door te dringen dat er meer was dan het ene vertrouwde bedrijf en ik ging op internet-onderzoek uit. Leuk om te zien wat er allemaal te koop is. Later las ik via HumanWare's Engelstalige BrailleNote mailing list, waarbij ik me begin 2002 had aangemeld om meer over de BrailleNote te leren, over nog meer nieuwe technologie; hoewel de lijst bedoeld is als informatie- en discussielijst over de BrailleNote zijn er af en toe mensen die berichten naar de lijst sturen over andere hulpmiddelen of hulpprogramma's. Hun verhalen over hoe zij de BrailleNote gebruiken, inspireren vaak tot het zoeken naar meer informatie en hebben al tot een aantal aankopen geleid. Het nadeel is wel dat ik zo veel leuke en handige dingen vind die alleen vaak wel een beetje duur zijn!
In 2003 kwam de BrailleNote GPS versie 2, met landkaarten, uit. Ik was helemaal enthousiast. Dit kon mijn leven verrijken! Nadat de kaart van Nederland beschikbaar was gekomen kon ik in februari 2004 het GPS-avontuur aangaan en ik heb geen moment spijt gehad van de aanschaf. Niet dat ik de GPS elke dag gebruik, maar er zijn situaties waarin het hebben van GPS heel erg prettig is! Met andere woorden: het gaat er niet om hoe vaak ik het systeem gebruik, maar waarvoor, of wanneer.
Door de BrailleNote mailing list ontdekte ik het nut van de mobiele telefoon. Ik zei altijd dat ik nooit een mobiele telefoon wilde - het was niet nodig en ik wilde niet altijd en overal bereikbaar zijn. Verhalen van mensen die de mobiele telefoon als modem gebruikten en op die manier bijna overal met hun BrailleNote konden e-mailen en internetten maakten zo'n mobieltje toch een stuk aantrekkelijker! Het enige nadeel was dat ik het schermpje van de telefoon niet kon lezen en dus een groot deel van de functies niet zou kunnen gebruiken. Nog vervelender wordt het als je niet kunt zien hoe leeg de batterij is of als je de telefoon wel "bliep" hoort zeggen (belangrijke melding!), maar geen idee hebt wat dat precies betekent. Gelukkig bleken er programma's te zijn die werken als screenreader. Ik kwam op het spoor van het Spaanse bedrijf Code Factory en hun programma, Mobile Speak. Ook Talks, de concurrent van Mobile Speak, is in het Nederlands beschikbaar; volgens mij lijken die programma's erg op elkaar (afgaand op wat ik erover gelezen heb). Ik ben erg blij met Mobile Speak: ik kan bijna alle functies van de telefoon gebruiken en Mobile Speak heeft een aantal eigen spelletjes en andere programma's die erg handig en gemakkelijk in het gebruik zijn. Voor belangstellenden: Mobile Speak is te koop via Optelec (in Nederland) of direct via Code Factory (in Spanje).
Code Factory verkoopt ook andere programma's die vergelijkbaar zijn met of aanvullend op Mobile Speak, zoals Mobile Magnifier die de tekst op het scherm van de telefoon vergroot en Mobile Geo, een GPS-programma voor mobiele Windows-telefoons. Ze verkopen ook spelletjes, een kleurherkenner en een DAISYspeler voor (bepaalde) mobiele telefoons. Het meest bijzondere produkt van Optelec vind ik de Easylink, een brailletoetsenbord (eventueel inclusief kleine brailleleesregel) dat je draadloos kunt verbinden met een computer of mobiele telefoon (met screenreader). Ook de Ultracane, een blindenstok met sonar die je nog beter tegen obstakels moest waarschuwen, ook tegen obstakels op schouder- of hoofdhoogte, vind ik erg leuk (noot - 2011: inmiddels verkoopt Optelec die blijkbaar niet meer). De Ultracane is een mooi ding; ik heb het een week op proef gehad, maar was nog niet overtuigd genoeg om het te kopen.
Mijn nieuwste voorzichtige stapje op mijn digitale levenspad is de stap in de wereld van draadloze verbindingen: met de mobiele telefoon en de GPS-ontvanger via bluetooth; met het internet via een speciale netwerkkaart. Hoe het technisch allemaal precies werkt, weet ik niet; dat hoef ik ook niet te weten, als het maar werkt!
Ik heb dus wel het één en ander geleerd, maar ben nog steeds geen computerdeskundige. De computer zelf zal ook nooit mijn hobby worden of een doel op zich; de computer is alleen een middel om mensen, informatie en mijn reisbestemming te bereiken.